Το περιεχόμενο του παρόντος τόμου έχει αντληθεί από τον πλούτο της λειτουργικής και γενικότερα της πνευματικής παραδόσεως της Εκκλησίας μας, το μοναδικό φως, που φωτίζει την ασκητική πορεία μας προς συνάντηση και προσκύνηση του δι' ημάς σταυρωθέντος και Αναστάντος Κυρίου. Δεν έρχεται να αντικαταστήσει το περιεχόμενο του Α' τόμου "Κεφάλαια Κατανυκτικά", αλλά μάλλον να το προσεγγίσει ακόμη περισσότερο, ιδιαίτερα στο επίπεδο της ασκήσεως των εντολών και αρετών του Χριστού, σε μια κλίμακα πνευματικών αναβαθμών, με την οποία συνυφαίνεται η οδός και το τέλος της οδού του προσωπικού ή εκκλησιαστικού ανθρώπου. Κινείται ακριβώς στους ευλογημένους λειμώνες των δώρων της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, από τους οποίους αρδεύονται οι λειμώνες της "τετρωμένης αγάπης" καρδιάς. Αν ο Θεός θέλει τη σωτηρία μας, είναι τελικά ο άνθρωπος που αποφασίζει γι' αυτήν. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τη ζητήσει εν έργω, με επίπονη και αδιάκοπη άσκηση, αλλά και με την εμπιστοσύνη και τη βεβαιότητα, ότι το μέγα και πλούσιο έλεος του Θεού τελειώνει κάθε άσκησή του ή ότι στη συνεργία χάριτος και ασκήσεως πορίζεται τελικά τη σωτηρία του, σωτηρία με τους άλλους και για τους άλλους.