Ἡἀπαρχὴ τῆς ἀγάπης τίθεται μὲ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν ποὺ σταδιακὰ καθαίρει τὴν καρδιά, χαράσσει τὴ μορφὴ τοῦ Χριστοῦ μέσα της καὶ ἑλκύει τὴ χάρη. Ἡ θεωρία τοῦ πράου καὶ ταπεινοῦ Χριστοῦ ρίχνει τὸ πῦρ τῆς θείας ἀγάπης στὰ μύχια τοῦ ἀνθρώπου. Ὅταν ἐνοικήσει ὁ νόμος τῆς ἀγάπης γιὰ τὸν Θεὸ καὶ τὸν πλησίον στὴν καρδιά, διὰ μιᾶς ἐκπληρώνονται ὅλες οἱ ἐντολὲς μὲ τρόπο τέλειο καὶ γίνεται πραγματικότητα ἡ θαυμαστὴ ἐπαγγελία τοῦ Χριστοῦ: «Ὁ δὲ ἀγαπῶν με ἀγαπηθήσεται ὑπὸ τοῦ Πατρός μου, καὶ ἐγὼ ἀγαπήσω αὐτόν… καὶ πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθα καὶ μονὴν παρ’ αὐτῷ ποιήσομεν».
 
«Κάμινος ἀγάπης» ἀπὸ τὸ βιβλίο Ἡσυχασμός, ἠ δροσοβόλος κάμινος τῆς καρδίας σσ. 105-141.