Τό μυθιστόρημα αὐτό ἀνῆκε στή γλαφυρή γραφίδα τοῦ μακαρίτη μοναχοῦ Γεράσιμου, τοῦ καθηγητῆ Πανεπιστημίου Στυλιανοῦ Παπαδόπουλου κατά κόσμον. Ἦταν ἕνα ἀπό τά λογοτεχνικά κείμενα πού βρέθηκαν στό γραφεῖο του μετά τή θανή του, πού τά ἔκρυβε καί δέν τά δημοσίευσε ποτέ. Ἄγνωστο γιατί. Ἴσως κάποια ἀπό τά περιγραφόμενα πρόσωπα πού τοῦ διηγήθηκαν τήν ἱστορία δέν ἤθελαν νά δημοσιευθεῖ πρίν τό θάνατό τους. Ἁπλή, συναρπαστική καί ἑλκυστική διήγηση, μέ κεντρικό ἥρωα ἕνα ἀνάπηρο προσφυγάκι ἀπό τή Μικρασία, τό διδακτικό τέλος τοῦ ὁποίου ξεπερνᾶ τά ἀνθρώπινα.