Μαύρα κοράκια κι άσπρα περιστέρια
με τα φτερά σας και τα ψιθυρίσματα
μέσα στου πλάτανου τα πράσινα κλωνάρια
και στα δρομάκια του χωριού μου,
φέρτε μου πάλι όταν και όσο μπορείτε
τα ποιήματα που έγραψα στις πλάκες και στα βράχια,
μα τα 'σβησαν τα χιόνια, οι βροχές, οι άνεμοι...
Είχανε δάκρυα και χαρές μέσα στους στίχους
και απ' το αίμα της καρδιάς μου το πιο γνήσιο.

[Από την έκδοση]