«Τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας ἀποτελεῖ τὸ κέντρο τῆς ζωῆς τοῦ χριστιανοῦ. Ὡστόσο, τὸ μεγαλεῖο καὶ τὴ σπουδαιότητα τῆς λατρευτικῆς ζωῆς δύσκολα προσλαμβάνει ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος, ἐπειδὴ ἔπαψε νὰ λειτουργεῖ μὲ κέντρο τὴν καρδιά του καὶ λειτουργεῖ μὲ τὴ διάνοιά του… Δὲν βλέπουμε τὰ στίγματα τῆς ἀγάπης Ἐκείνου, ποὺ ἔπαθε καὶ ἀνέστη γιὰ μᾶς. Οὔτε ντυνόμαστε μὲ τὴν πορφύρα τῶν αἱμάτων τῆς ἀγάπης ποὺ ἔχυσε γιὰ τὸν καθένα μας. Θὰ μιλήσουμε, λοιπόν, γιὰ τὰ στίγματα αὐτὰ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ καὶ γιὰ τὰ αἵματα ποὺ πορφύρωσαν ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη, δηλαδὴ γιὰ τὴ Θεία Λειτουργία»